Garmin Eddge 820

Na początku lipca Garmin ogłosił premierę nowego modelu Edge – 820.

Edge820-1

Jeżeli poprzedni topowy model z serii rowerowej był dla was za duży, to tym razem powinniście być zadowoleni.
Można powiedzieć, że Garmin Edge 820 jest Edgem 1000 w obudowie 520.
Żeby nie było, że nic nowego nie ma to poniżej przegląd nowych funkcjonalności :
– Śledzenie grupy znajomych : fajna opcja pozwalająca pokazać gdzie w okolicy znajdują się nasi znajomi.
– Posiada powiadomienie o wypadku : Po wprowadzeniu osoby kontaktowej, możliwe jest jej powiadomienie przez Edga w razie nagłego zatrzymania i wychwycenia przeciążenia.
– Posiada opcję oszczędzania baterii

Jest to też chyba pierwszy Edge który posiada mapy ale nie posiada wejścia na kartę. Musi nam wystarczyć 16 GB wbudowanej pamięci.

To co nam się rzuci od razu w oczy to przebudowany układ menu. Jest on o wiele bardziej przejrzysty niż dotychczas. Po włączeniu i wstępnym ustawieniu Edge 820 widzimy na ekranie 5 możliwości z czego 3 zajmują 80% ekranu :
– Rozpoczęcie jazdy w jednym z definiowanych przez nas profili
– Nawigacja
– Trening
a kolejne 2 widoczne sa na dole
– Ustawienia
– aplikacje IQ

gar1
Urządzenie testowałem podczas jazdy na rowerze szosowym oraz w terenie podczas SLR w Bodzentynie.
Przyzwyczajony do układu menu musiałem się nieco wysilić aby ustawić sobie odpowiednie czujniki, pola danych, profile map ale początkowe trudności wynikały z przyzwyczajenia. Teraz rzeczywiście jest to lepiej uporządkowane. Niestety Garmin już chyba nie wróci do możliwości konfigurowania kilku profili rowerów. Nieco na osłodę pojawiły się w końcu czasy w danych strefach tętna i możliwość wyboru jak ma być klasyfikowana aktywność przesyłana do serwisu Garmin Connect.

Na pierwszy ogień poszła niedzielna przejażdżka szosowa. Zaplanowałem trasę o długości 70 km. Ciekaw byłem jak będzie mnie prowadził algorytm i jak będzie przeliczał nową trasę. Ustawiłem priorytet dróg asfaltowych i hopsa. Działałem zarówno na przygotowanej przez Garmina mapie jak i UMP pcPL. W obu przypadkach prowadzenie działało bardzo dobrze. Informacje wyświetlane były odpowiednio wcześnie. Gdy specjalnie nie jechałem tak jak mi każe, proponował drogi które sam wybierałem do tej pory. Przeliczanie nie trwało też długo. Ucieszyło mnie też sprawne przesyłanie pozycji mojej żonie, bo 810 ma z tym ostatnio problemy.

Kolejnym testem była jazda w górach. Zwróciłem tutaj uwagę na niewygodną kwestię związaną z czujnikami. Ponieważ zmieniłem rower, dodałem nowe czujniki. Niemniej Edge nadal wyszukiwał tych z szosy. W tym właśnie momencie boli brak profili rowerów. Miejmy nadzieję, że to poprawią w przyszłości.

Podczas ścigania na rowerze górskim uwielbiam widzieć wykres wysokości, dzięki czemu wiem jak długi jest podjazd i jak rozłożyć siły. Dzięki rozdzielczości rodem z 1000ka wykres był o wiele bardziej czytelny dzięki czemu nie traciłem czasu na dokładne przyglądanie się mu. Tego dnia był mocny skwar więc tym bardziej doceniłem rozdzielczość. W głębokim lesie urządzenie sprawnie prowadziło mnie po ścieżce. Super sprawą jest patent przeniesiony z wielkiego brata. W pudełku otrzymujemy żyłkę dzięki której możemy dodatkowo zabezpieczyć urządzenie przed stratą w przypadku wypadku.

gar2
Ekran obsługiwałem zarówno w pełnych rękawiczkach jak i krótkich. Mam wrażenie, że był on zbyt czuły. O ile w pełnych rękawiczkach sterowania było bezproblemowe, to gołymi palcami ciężko było wybrać to co się chce lub przewinąć tylko jedną-dwie opcje a nie kilka. Być może, jest to kwestia przyzwyczajenia.

Ważną kwestią jest podkreślenie jak ważne jest obecnie połączenie z telefonem i transmisja danych. Z trzech wymienionych na początku nowości tylko tryb oszczędzania baterii nie wymaga apki Garmina na telefonie. Warto poświęcić trochę czasu na początku aby skonfigurować zarówno urządzenie jak i połączenie z telefonem. Dzięki temu będziemy mogli wykorzystać jego pełny potencjał.
Miłym dodatkiem są wspomniane wcześniej wgrane mapy. Poniżej ich całkiem pokaźny zasięg.
Gar3
Na koniec kwestia ceny. Miłą rzeczą jest to, że Edge 820 jest droższy o 100 $ od 520 i 100 $ tańszy niż 1000. Mamy więc całkiem ładny wybór i sensownie rosnące ceny.
Edge820-5Edge820-6Edge820-7Edge820-4
Edge820-3

Bodzentyn – ŚLR 28.08.2016 wyścig całkiem terenowy

 

Tekst: Michał Czajkowski                                                                        MTBCROSS_LOGO_przez

Maraton w Bodzentynie na papierze wyglądał na dość łatwy. 73 km i nieco ponad 1300 m przewyższenia nie zapowiadało szczególnych trudności. Nic bardziej mylnego. Dystans Master w połączeniu z tropikalnymi warunkami na trasie naprawdę mógł dać w kość.

Piotr_Grazynka_start

Start dystansu Fan

Start ulokowany został na Górnym Rynku w Bodzentynie. Niewidoczny z daleka, malutki rynek miał w sobie coś urokliwego. Odnowiony i zadbany zachęcał żeby zostać chwilę dłużej po maratonie i skorzystać z być może ostatniego ciepłego weekendu w tym roku.

Jakub_startNa trasę ruszyliśmy punktualnie o 10.30. Początkowo jechaliśmy tylko w dół (w końcu rynek był „górny”) i jak stwierdziliśmy wspólnie z kolegą z Baran Cycling – było całkiem chłodno i przyjemnie. Choć chyba się tylko pocieszaliśmy, bo w gruncie rzeczy obaj wiedzieliśmy, że to wrażenie po pierwszym podjeździe minie. I faktycznie, wystarczył wjazd na łąki, zmiana z jazdy w dół na jazdę pod górę i od razu zrobiło się bardzo ciepło. A nie wybiła jeszcze nawet 11.00.

piotr_bartosz_bufet

Nikt nie cwaniakuje – wszyscy grzecznie biorą zapas wody

Po około pół godziny jazdy pokonaliśmy prowadzącą asfaltami i szutrami dojazdówkę i Michal_za_bufwjechaliśmy na właściwą rundę, poprowadzoną głównie leśnymi drogami i wyrypami. Dobrze znane wszystkim miłośnikom świętokrzyskich maratonów koleiny były w tej edycji wyjątkowo liczne i to je chyba głównie zapamiętam… zapamiętam zaraz za świetnym zjazdem z Kamienia Michniowskiego, który zaczynał się wymagającym uwagi trawersem, a kończył naprawdę stromym, skalistym zboczem; oraz za dającym niesamowite uczucie satysfakcji z pokonania w siodle, stromym podjazdem pod koniec rundy. Oprócz tych dwóch fragmentów, na rundzie wytyczonej przez Maziego znalazło się prawie wszystko, czego potrzebuje dobry maraton terenowy. Był długi, pofałdowany szutrowy odcinek, na którym można było usiąść na koło i oszczędzić siły na leśne fragmenty; była wymagające, interwałowe fragmenty przeplatanych zjazdów i podjazdów; była także jazda po łąkach oraz błoto w odpowiednich ilościach.

O ile pierwsza runda w moim przypadku dawała naprawdę super zadowolenie z jazdy, o Jakub_bufettyle druga była już trochę walką z samym sobą. Rosnący upał coraz bardziej utrudniał jazdę i powodował bardzo przyspieszone opróżnianie bidonów. Na tyle szybkie, że zatrzymanie się i dotankowanie tylko na bufecie po pokonaniu pierwszej rundy i niezatrzymanie się na bufecie w trakcie drugiej rundy spowodowało, że kończyłem ją dosłownie na oparach wody. Jednak o wycofaniu się nie było mowy – tego dnia z naszej drużyny z dystansem Master zdecydowały się zmierzyć jedynie 3 osoby, czyli wymagane przez organizatora minimum do klasyfikacji drużynowej.

Otóż oprócz mnie na dłuższym dystansie jechała nasza mistrzyni Krysia Żyżyńska-Galeńska oraz Adrian Socho – zawodnik startujący zazwyczaj w dystansie Fan, który tym razem zdecydował się na dłuższą trasę, pragnąc sprawdzić na tym wyścigu jeden z dostępnych w naszym sklepie rowerów testowych – Trek Top Fuel z amortyzacją obu kół i w kolorach będących idealnym odwzorowaniem barw drużynowych na koszulkach męskiej części naszego teamu. Adrian_przed_buf_smallByło nas dokładnie troje, więc dojechać musiało każde z nas – i to najlepiej z jak najlepszym czasem.

 

Adrian_do_mety

Uch, już tylko 8 km do mety!

Mając cały czas w głowie dobry wynik do klasyfikacji drużynowej udało mi się jakoś dojechać do ostatniego tego dnia bufetu i po szybkim napełnieniu bidonu ruszyć w kierunku mety – nieco skróconym dojazdem w ten sam deseń (asfalty, szutry i nieprzesadnie równe drogi polne), tyle że w odwrotnym kierunku. 6-8 kilometrów do mety, po suchych łąkach, w piekącym słońcu ciągnęło się w nieskończoność. Niezbyt strome podjazdy musiałem pokonywać na młynku, gdyż na przejazd z blatu zwyczajnie nie miałem już mocy. Sprawy nie ułatwiał wiejący w twarz wiatr oraz fakt, że jechałem zupełnie sam – nie było się za kim schować. Wcześniejsze trudności na trasie ustawiły każdego na odpowiednim miejscu w szeregu – szybsi koledzy odjechali, a kolejnych zawodników nie było widać. Podjazd pod rynek pokonany resztkami sił i upragniona meta.

A na mecie niemiła niespodzianka – totalnie wyczyszczony z owoców końcowy bufet. Wielki minus dla organizatorów, szczególnie że taka sytuacja nie zdarza się po raz pierwszy. Czy naprawdę jest to taki problem obronić trzy arbuzy i skrzynkę pomarańczy przed osobami kończącymi Family albo Fan?

Grazynka_puchar

Grażynka – II miejsce w K4!

Agnieszka_podium

Grażynka – dekoracja K2 za Agnieszkę

 

 

 

 

 

 

Biorąc pod uwagę minimalną frekwencję na Masterze, z drużynowego punktu widzenia, MyBike.pl może zaliczyć start do udanych. Krysia jak zwykle pozamiatała wśród kobiet, zgarniając pełną pulę punktów, a ja i Adrian dojechaliśmy bez niespodzianek i na miarę naszych możliwości do mety. Organizator publikuje wyniki klasyfikacji zespołowej z opóźnieniem, ale tak wstępnie szacujemy, że nadal drużyna MyBike.pl zajmuje 2. miejsce zaraz za ambitnymi zawodnikami z grupy Kamaro Sport Line. Ale ale, zostały jeszcze dwa starty i wiele może się zmienić.


Wyniki:

Masters

  1. Michał Czajkowski czas 4:08:21 6 miejsce w M2
  2. Adrian Socho czas 4:37:42 11 miejsce w M3
  3. Krystyna Żyżyńska-Galeńska czas 4:50:47 1 miejsce K2

Fan

  1. Jakub Okła czas  02:24:46 7 miejsce w M2
  2. Piotr Szlązak czas 02:58:36 21 miejsce w M4
  3. Bartosz Błażewski czas 02:59:47 22 miejsce w M4
  4. Agnieszka Tkaczyk czas  03:10:33 2 miejsce w K2
  5. Przemysław Kiesio czas 03:28:53 31 miejsce w M2
  6. Grażyna Czerniakowska czas  04:05:47 2 miejsce w K4

 

Trek World 18-20 sierpnia Mikulov Czechy

Trek World to spotkanie dla sklepów sprzedających rowery tej marki. W tym roku spotkanie odbyło się ponownie w malowniczym miasteczku Mikulov na granicy z Austria. Na pewno mieliście okazje przejdżać w drodze na narty.  Naprawde warto tam się zatrzymać bo miejscowość na wzgórzu jest bardzo sympatyczna i widok jest nie codzienny.

TrekWorld 2016 from Piotr Szlazak on Vimeo.

W tym roku na spotkanie pojechałem razem z Kasia B. która specjalizuje się w rowerach zawieszonych. A w tym segmencie było sporo nowości. Tak naprawdę wszystkie modele są nowe…

EX z nowa geometria i skokiem 130mm w dwóch wersjach na oponach 2.8 650B lub 2.4 29er

I runda from Piotr Szlazak on Vimeo.

Remedy z większym skokiem i geometrią bardziej zbliżoną do rasowych Enduraków.

Nowy też jest Slash ale nie było go na testach i niestety w wersji, która będzie dostępna czyli Carbon za 23tys to jest opcja raczej tylko dla zawodników.

II runda from Piotr Szlazak on Vimeo.

Ja osobiście nie mogłem się doczekać jazdy na nowym EX i tu musze powiedzieć, że trochę się rozczarowałem bo lepiej mi się jeździło na 29er niż na 650+ (Rower zdecydowanie nie chciał jechać pod górę, a przy ciasnych skrętach inercja przedniego koła jest odczuwalna i należy się wjeździć)

Jeśli jesteś osobą, która wyczekuje tego modelu to myślę, że warto się najpierw przejechać aby nie być rozczarowanym później. Bardzo pozytywnym zaskoczeniem jest Remedy, który jest rowerem z pazurem, ale także dla osób które jeżdżą rzadko po górach… naprawdę świetnie się prowadziło i pod górę też nie można było narzekać.

III runda from Piotr Szlazak on Vimeo.

Miałem też w reszcie okazje przejechać się na szosie Domane SLR 6 w swoim rozmiarze. Wrażenie komfortu jest nie do porównania z żadna inna szosą. Jak zobaczycie na filmie, jeździliśmy po drodze  o  nie najlepszej nawierzchni… Ten nieziemski komfort to składowa aż 4 czynników. Super kierownica Isocore, Isospeed z przodu, IsoSpeed 2.0 z tyłu i szerszym kołom oraz oponą 28mm. Myślę, że największa zasługa to tylny Isospeed. Zapraszam do nas na testy, bo w sklepie będziemy posiadali taki rower testowy w rozmiarze 56cm.

Myślenicki ostatni kawalerski start

Pewnie każdy z nas ma coś takiego, że na koniec jakiegoś etapu w życiu chciałby zrobić coś super po raz ostatni. Tak też trochę traktowałem start w Myślenicach jako ostatni start w stanie kawalerskim i z dość bojowym nastawieniem udałem się do tej beskidzkiej miejscowości.

 Już przed startem wiedziałem, że rower nie jest pierwszej świeżości i że napęd może płatać figle. Zdawałem soIMG_1096bie sprawę, że bedę musiał się dużo nawachlować przednią przerzutką, bo w kombinacjach 2/1 -⅔ łańcuch już spadał z blatu. Nie mniej jednak, nie zrażony wystartowałem w ten upalny poranek, wiedząc, aby nie przestrzelić na pierwszym podjeździe bo trasa raczej miała być trudniejsza kondycyjnie. Na szczycie pierwszego podjazdu byłem zadowolony z tempa jakim jechałem i pozycji którą zajmowałem. Niestety pierwszy szybszy zjazd i przekręcona strzałka w pole spowodowała, że grupa około 30 zawodników jeździła w te i we te szukając trasy. Niestety byłem w tej grupie.

 Jak już się zorientowaliśmy gdzie była trasa i jak przegoniła nas grupa wielu zawodników, wziąłem się za nadrabianie strat. Szło mi to całkiem sprawnie i dość szybko doskoczyłem do dawnego kolegi klubowego Wojtka którego chciałem po raz kolejny w tym sezonie prześcignąć. I tak zaczęliśmy razem jechać.IMG_1097

 Niestety moje zadowolenie nie trwało długo bo już na 11 km usłyszałem mocne trach/chrup i okazało się, że złamało się siodełko. Był to dla mnie koniec marzeń o pierwszej dziesiątce dystansu giga na koniec sezonu oraz koniec startu w Myślenicach. Po tym defekcie cofnąłem się do rozjazdu na dystans Mini i zostałem sklasyfikowany na tymże dystansie na bardzo odległej pozycji.

 Dobry wyścig pojechał Kasia zajmując 7 miejsce w kategorii K3 i poprawiając czas przejazdu w porównaniu do zeszłego roku. Niestety na starcie poza naszą dwójką nie stanął nikt więcej reprezentujący Mybike.

  Mateusz Rybak

Trek zaskakuje (rowery zawieszone)

Trek zaskakuje.  Przyszłoroczna kolekcja rowerów  ścieżkowo-grawitacyjnych  przeszła sporo zmian.  W ofercie nie ubywa modeli lecz zmienia się ich charakterystyka. Będzie to ułatwienie nie tylko dla sprzedawców, a  przede wszystkim klientów marki Trek.  Uporządkowanie modeli pomoże w dokonaniu właściwego wyboru przy zakupie nowego sprzętu 🙂
Najbardziej uniwersalnym mex plusodelem pozostaje Fuel EX oferując niesamowitą wszechstronność na szlakach górskich. EX zdecydowanie zyskuje na sprawności dzięki większemu skokowi(130mm) oraz geometrii zaczerpniętej z “dawnego” Remedy. Wybór rozmiaru koła został “ograniczony” do 29 cali, a to za sprawą narodzin „grubszego” brata ☺ Do gry włącza się Fuel EX Plus, który będzie dostępny tylko na kole 27,5”. Jeżeli chodzi o Plusa to muszę powiedzieć,że odczucia z jazdy są nieziemskie i to w dosłownym słowa tego znaczeniu 😉 . Większa opona o szerokości 2,80” w połączeniu z pełnym zawieszeniem pochłania wszystkie mniejsze i większe nierówności w terenie. Czułam się jakbym jechała na poduszce powietrznej. Zapytasz … A co z oporami ? No tak…są ale odczuwalne tylko przy jeździe w górę i słabej nodze;)
W ofercie na uwagę zasługują Fuel EX 5 29 raz Fuel EX 5 27.5 Plus, a to za sprawą ceny. Dawno już nie było w Treku fulla o wartości poniżej 9 tys. ( 8 699zł)

Jeśli wybierasz się na trudne i wymagające szlaki,  Twoją uwagę powinien przykuć model Remedy, który został zoptymalizowany pod kątem szeroko pojętego Enduro i wymagających technicznie tras.
Nowa rama ze skokiem 150mm

Cam McCaul and Ryan Howard Remedy in Spain 2016

Cam McCaul and Ryan Howard Remedy in Spain 2016

oraz konstrukcją Straight Shot ( proste profile ramy) oferuje większą sztywność o kilkanaście procent w okolicach główki oraz suportu. Tak gruntowane zmiany w geometrii ramy  wymusiły wbudowanie w stery technologi Knock Block czyli blokady skrętu. Technologia ta ma na celu zapobiegać uderzeniu korony widelca w dolną rurę ramy.  Warto dodać, iż obie geometryczno-technologiczne zmiany ma wyżej wspomniany Fuel EX.

A żeby nasze serca były spokojniejsze;)….na dolnej rurze pojawiła dodatkowa ochrona w postaci “poduszki” . Po testach nowego Remedy mogę śmiało stwierdzić, że wszystkie zmiany dają pozytywne efekty. Jest to bardzo dobre posunięcie ze strony producenta. Remedy to poprostu full, który przeniesie Cię na następny poziom.

slash

Większa sztywność i  większy skok to więcej możliwości.. Dlatego modele Race Shop Limited zostały wyposażone w skok 160mm. Tu zwraca na siebie uwagę model Remedy 9 RSL. W cenie 16 199 zł oferuje nam napęd 11 biegowy SRAM X1 oraz zawieszenie RockShox: przód- Lyrik RC, tył Delux RT3.  RSL został także wyposażony w sztyce produkcji Bontragera, model Drop Line, która bardzo mi przypasowała ze względu na lekkość działania mechanizmu.

 

Ostatnim rowerem, który dla wielu będzie największym zaskoczeniem jest Slash.

Po 1- do wyboru mamy 2 modremedy 2ele. Każdy z nich na ramie z włókna węglowego 😀
Po 2- już nie będziesz musiał/musiała zastanawiać się nad rozmiarem koła. 29” -to jest rozmiar koła, na który stawia marka Trek.

Po 3- Cena

  • Slash 9.8 29- 23 999zł
  • Slash 9.9 Race Shop Limited  32 999zł

 

Slash został zaprojektowany od podstaw jako maszyna na najtrudniejsze trasy. 150/160 mm skoku + prędkość 29era + niska i długa geometria. Dotego mocniejsze koła dzięki Boost148/110 oraz większa sztywność dzięki Straight Shot z  ochroną ramy Knock Block. Czyżby Slash, chciał zawładnąć rynkiem w kategorii rowerów Enduro 😉 ?

Podsumowując… każdy z  modeli zyskał więcej skoku, nową geometrię co zaowocowało poprawą sztywności oraz nowe ceny 🙂  Według mnie są to najważniejsze zmiany, dzięki którym marka Trek stworzy atrakcyjną i konkurencyjną ofertę rowerów full suspension na sezon 2017.

tekst Kasia B.