Memoriał Królaka – Święto kolarstwa w Warszawie.

W tym roku pogoda była perfekcyjna. Takiej bym sobie życzył na każdych zawodach. Ciepło koło 25C chwilami za chmurzenie. Jako wystawcy zdecydowaliśmy się w ostatniej chwili wiec pracy było sporo. Ale chyba było warto bo frekwencja na zawodach wysoka. A stoisko przy wsparciu Garmina i POC prezentowało się atrakcyjnie. Można było się sprawdzić ile ma się mocy w nogach na rowerze który przygotowaliśmy. Było dużo spacerowiczów i przypadkowych ludzi ale wiele osób dowiedziało się o naszym istnieniu.

Z rozmów z klientami.

Starszy pan pyta się mnie:

-Wie pan ile jeżdżę na rowerze?

-Ja nie wiem…

– A wie pan ile mam lat?

-Ja nie wiem…

-Pan 60 lat jeżdżę na rowerze a mam 88 lat.

-ja to późno pan zaczął

Nasze stoisko licznie odwiedzili nasi Teamowcy J Ci co nie startowali dokumentowali swoja obecność zdjęciami. Nasza frekwencja w wyścigu była niska. W sumie nie wiem czemu bo osobiście uważam ze to naprawdę fajnie ścigać się w sercu Warszawy. A ulica Bednaraska wcale nie jest tak straszna jak się wydaje za pierwszym razem…. Gorzej z Karowa która całkowicie zasługuje na miano tej która sprawdzi jak Twoja rama pochłania drgania… lub nie…

3km pętla (wg garmina nieco krótsza) była naprawdę szybka. Rok temu gdy Krysia z naszego teamu pojechała w deszczu oba wyścigi MTB i Szose byłem pewien podziwu. Teraz sam postanowiłem sprawdzić jak to jest… Tak sam zrobił nasz kolega Paweł.

Na MTB dałem z siebie wszystko. Mogłem sprawdzić czy lepiej mieć na płaskich wyścigach buty szosowe. Wg mnie tak J. Choć na Bednarskiej walczyłem jak lew a na szczycie HR był równy 100% to okazało się ze trzeba było taktycznie jechać „ściekiem” wzdłuż krawężnika. Najlepiej po prawej stronie. Ta taktykę wypróbowałem dopiero na ostatniej pętli. Żałuje bo na szosie już tylko prawa wyprzedzałem a przecież podjazdy to moja słabsza strona. Teraz po tych kilkunastu pętlach wiem też jak zjeżdżać Karowa bo jechałem za wieloma osobami i widziałem wiele wariantów i wiem który jest najszybszy…

Na MTB dostałem dubla na ostatnim okrążeniu sam dając w tym samy czasie dubla Karolowi. Za co go przepraszam i obiecuje że to ostatni raz. Wyścig skonczyłem na 13/71 miejscu z czego jestem bardzo zadowolony.

Na wyścig na szosie poszedłem bez napinki stanąłem ostatni w sektorze. Zdecydowałem się w ostatniej chwili bo nie wiedziałem czy 1h to wystarczający czas na wypoczynek i mogę śmiało powiedzieć, że nie bo Paweł tez pojechał chyba poniżej swoich oczekiwań. Ale Madone 9.2 nie można odmówić jest okazja trzeba korzystać. A swoja droga po prostu powinny być punkty za duatlon J MTB/Szosa. Na koniec chciałbym pogratulować naszej koleżance Kasi, która pomimo lekkiej nie dyspozycji zdecydowała się na start na szosie i to był jej tegoroczny debiut na szosie. Dała się ubrać przez POC i była najlepiej wyglądającą zawodniczka z daleka było widać ze nadjeżdża. Choć na pewno oczekiwała od siebie lepszego wyniku to uważam że powinna być zadowolona.

Pzdr też Pawła którem użyczyliśmy koła Alous5 które tak mu przypasowały że ich nie oddał po wyścigu.

Gdy porównacie czasy czołówki MTB vs Szosa to się okaże, że jednak słaby zjazd oznacz słaby czas na okrążeniu a pod górę MTB i Szosa równo dawała radę.

Pozdrawiam wszystkich uczestników. Do zobaczenia za rok. Dziękuje też kibicom szczególnie tym z Bednarskie pod wezwaniem „Cykliści z Warszawy”